Ανδρέα Κάλβου, Εις τον Ιερόν Λόχον 

                  .α΄.                                                      .β΄.

Ας μη βρέξη ποτέ,                           Ας το δροσίση πάντοτε

το σύννεφον, και ο άνεμος             με τ' αργυρά της δάκρυα

σκληρός ας μη σκορπίση               η ροδόπεπλος κόρη·

το χώμα το μακάριον                      και αυτού ας ξεφυτρώνουν

                που σας σκεπάζει.                             αιώνια τ' άνθη.

                 .γ΄.                                                      .δ΄.

Ω γνήσια της Ελλάδος                   Σας άρπαξεν η τύχη

τέκνα·  ψυχαί που επέσατε            την νικητήριον δάφνην,

εις τον αγώνα ανδρείως,                και από μυρτιάν σας έπλεξε

τάγμα εκλεκτών Ηρώων,               και πένθιμον κυπάρισσον

                καύχημα νέον·                           στέφανον  άλλον. 

                                                      .ε

                                Αλλ' αν τις απεθάνη

                                δια την πατρίδα, η μύρτος

                                είναι φύλλον ατίμητον,

                                και καλά τα κλαδιά

                                                      της κυπαρίσσου.

                                ............................