|
Για την Εκπαίδευση ως κοινωνικό θεσμό έγραψε ο
Αριστοτέλης:
«Το σπουδαίαν είναι την πόλιν ουκέτι τύχης έργον
αλλά επιστήμης και προαιρέσεως*...Ανάγκη
ουν σκεπτέον πώς ανήρ γίνεται σπουδαίος...αγαθοί και σπουδαίοι
γίνονται οι άνθρωποι δια τριών, έστι δε ταύτα τα τρία φύσις, έθος, λόγος...το δε λοιπόν έργον παιδείας...»
(Αριστοτέλης, Πολιτικά, 1332 a30 -1332b10)
[Το να είναι μια κοινωνία σπουδαία
(ευνομούμενη και επιτυχημένη) δεν είναι έργο της τύχης αλλά της
γνώσης και των επιλογών που κάνουν όποιοι
αποφασίζουν την πολιτική πορεία της... Είναι ανάγκη λοιπόν να σκεφτούμε
πώς γίνονται οι πολίτες σπουδαίοι (ώστε να εργάζονται
για την ευνομία και επιτυχία της κοινωνίας τους)...Αγαθοί λοιπόν
και σπουδαίοι γίνονται οι άνθρωποι με τη συνέργια τριών
παραγόντων, που είναι: η φύση τους (κληρονομικότητα), οι
εθισμοί που δέχονται, η λογική τους ικανότητα...Τα
υπόλοιπα (δηλαδή η καλλιέργεια των φυσικών δυνατοτήτων, των
επιθυμητών εθισμών, της λογικής ικανότητας) είναι έργο παιδείας...]
* Ο όρος προαίρεση
για τον Αριστοτέλη σημαίνει ικανότητα του ανθρώπου να επιλέγει
ελεύθερα και με δική του ευθύνη- το δρόμο που κρίνει πιο σωστό.
|