ΟΔΟΣ: Ιωάννου Καποδίστρια

Έλληνας πολιτικός και διπλωμάτης. Διετέλεσε Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας και πρώτος Κυβερνήτης του ανεξάρτητου Ελληνικού Κράτους, το οποίο ίδρυσε εκ θεμελίων.

Γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1776, σπούδασε ιατρική και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Πάδοβας της Ιταλίας (ιατρική και παρακολούθησε και μαθήματα νομικής και φιλολογίας, σύμφωνα με άλλους ερευνητές*).

Το 1808 ύστερα από πρόσκληση του Τσάρου Αλέξανδρου Α', ήρθε στη Ρωσία, για να υπηρετήσει στο Υπουργείο Εξωτερικών. Μετά τις μεγάλες του διπλωματικές επιτυχίες ο Τσάρος τον έχρισε Υπουργό Εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας από το 1816 έως το 1822, έτος κατά το οποίο ο Καποδίστριας υποβάλλει την παραίτησή του, όταν ο Τσάρος διστάζει να βοηθήσει τον αγώνα των Ελλήνων. 

Την Άνοιξη του 1827 η Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας τον εξέλεξε Κυβερνήτη του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους, … έφτασε στο Ναύπλιο στις 8 Ιανουαρίου 1828. Ο λαός τον δέχτηκε με ζητωκραυγές και ενθουσιώδεις εκδηλώσεις.  

…

 Όταν ο Καποδίστριας ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας (1828), ουσιαστικά δεν υπήρχε κράτος. Σπάνια στην ιστορία κυβερνήτης ξεκίνησε το έργο του σε τόσο δύσκολες συνθήκες. Η χώρα έβγαινε από βαριά δουλεία και πολύχρονο αγώνα. Φτώχεια και αναρχία επικρατούσαν στην ερειπωμένη χώρα.

Ο Καποδίστριας επιδόθηκε με ζήλο στην ανασυγκρότηση της χώρας. Το ενδιαφέρον του στράφηκε στην ανόρθωση των οικονομικών. Έτσι δημιούργησε Τράπεζα, στην οποία ως πρώτο κεφάλαιο κατέθεσε την προσωπική του περιουσία. Για να διευκολύνει τις συναλλαγές, που κυρίως γίνονταν με ανταλλαγές προϊόντων, έκοψε νομίσματα, τους φοίνικες όπως τους έλεγαν, για να αντικαταστήσει τα τουρκικά γρόσια.

Ξεχωριστή προσπάθεια κατέβαλε ο Καποδίστριας για τη βασική και επαγγελματική εκπαίδευση.

Γρήγορα ιδρύθηκαν σ' όλη τη χώρα πολλά σχολεία, τα γνωστά ως αλληλοδιδακτικά, στα οποία οι καλύτεροι μαθητές των μεγαλυτέρων τάξεων, με τη βοήθεια του δασκάλου, μάθαιναν τους μικρότερους να διαβάζουν και να γράφουν…

Επειδή ο κυβερνήτης πίστευε ότι η χώρα θα στήριζε την πρόοδό της στη γεωργία, ίδρυσε στην Τίρυνθα γεωργική σχολή, στην οποία θα εκπαιδεύονταν οι Έλληνες γεωργοί. Ακόμη κάλεσε γεωπόνους από την Ελβετία, εισήγαγε την καλλιέργεια της πατάτας και φρόντισε για την ανάπτυξη της μεταξοκαλλιέργειας.

Όταν έφτασε στο Ναύπλιο ο Καποδίστριας, δεν ήταν γνωστό ακόμη ποια θα είναι τα σύνορα ούτε αν το νέο < Ελληνικό>κράτος θα είναι αυτόνομο, που θα πληρώνει δηλ. φόρο στην Τουρκία, ή θα είναι τελείως ανεξάρτητο.

Οι Μεγάλες Δυνάμεις, που ήδη είχαν επέμβει δυναμικά στον Αγώνα, δε συμφωνούσαν μεταξύ τους. Ο Καποδίστριας, όμως, πολιτεύθηκε επιδέξια. Το 1830 αναγνωρίστηκε από τις Μ. Δυνάμεις η ανεξαρτησία της χώρας. Λίγο αργότερα ρυθμίστηκαν τα σύνορα στη γραμμή Αμβρακικού-Παγασητικού.

Ο Καποδίστριας, εφάρμοσε συγκεντρωτική πολιτική, διέλυσε την Εθνοσυνέλευση και πήρε όλες σχεδόν τις εξουσίες στα χέρια του. Αυτό προκάλεσε αντιδράσεις και δυσαρέσκειες σε μερικούς από τους προοδευτικούς ανθρώπους της εποχής, κυρίως όμως στους παλιούς κοινοτικούς άρχοντες, τους κοτζαμπάσηδες, που προτιμούσαν τον παραδοσιακό τρόπο διακυβέρνησης. Δημιουργήθηκε έτσι ισχυρή αντιπολίτευση. Τελικά, ο φανατισμός των αντιπάλων του οδήγησε στη δολοφονία του (27 Σεπτ. 1831)**.

ΠΗΓΕΣ

*Ιωάννης Καποδίστριας, αφιέρωμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 25-26 Μαρτίου 1995.

**ΣΤΑ ΝΕΟΤΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤ' ΤΑΞΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ Ο.Ε.Δ.Β. ΑΘΗΝΑ (αναθεώρηση 1997).

Απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Σιάτιστας με αριθμό 263/90.