 |
||
ΟΔΟΣ: Λεωνίδα Παπαπαύλου
…«Ο
Λεωνίδας Παπαπαύλου γεννήθηκε στη Σιάτιστα στα 1866 από πατέρα
ιεροψάλτην του Αγίου Δημητρίου Παπαπαύλον, από τον οποίο και
εδιδάχθη την βυζαντινή μουσική, …Τα πρώτα μαθήματα άκουσε στην
πατρίδα του Σιάτιστα... ...Άμα απεφοίτησεν από την Σχολή της
πατρίδος του, πήγε στα Βιτώλια, όπου τελείωσε το Γυμνάσιον.
Ύστερα …, διορίστηκε διδάσκαλος εκεί, …Κατά τη διαμονή του στο
Μοναστήριο ο Λεωνίδας χαρακτηρίστηκεν ως ύποπτος στις τουρκικές
αρχές…. και θέλησαν να τον συλλάβουν. Αλλ’ ο Έλλην Πρόξενος
πληροφορήθηκε τούτο και τον εφυγάδευσεν, ελθόντα (στέλλοντάς
τον) στη Σιάτιστα και από τη Σιάτιστα στας Αθήνας, όπου ενεγράφη
στη Φιλολογία, στο Πανεπιστήμιο. … διορίστηκε στη Λευκωσία της
Κύπρου, … ειργάσθηκε
ευδοκιμότατα και απέσπασε την
εκτίμηση των εκεί μαθητών του, ….Ύστερα…μετέβη στη Γερμανία,
όπου ακολούθησε (σπούδασε) Παιδαγωγικά, και … εκλήθη στο
Γυμνάσιο Μοναστηρίου, ως Γυμνασιάρχης αυτού. Η βουλγαρική
προπαγάνδα θυμήθηκε το έργο της και έβαλε σε ενέργεια τις
συκοφαντίες της και τον ανάγκασαν να αφήσει το Μοναστήριο και
<να> διορισθεί ως Γυμνασιάρχης του Γυμνασίου Σερρών». (από το
βιβλίο του Φιλίππου Ζυγούρη,
Ιστορικά σημειώματα περί Σιατίστης
και λαογραφικά αυτής, σελ.
345).
Όταν
εξερράγη ο πρώτος Βαλκανικός πόλεμος, τον Οκτώβριο του 1912, ο
πρώτος συμμαχικός στρατός που μπήκε στις Σέρρες ήταν ο
βουλγαρικός. Από τη δεύτερη κιόλας μέρα της χωρίς μάχη εισόδου
τους άρχισαν άγριες σφαγές Τούρκων και λίγο αργότερα
ανθελληνικές ενέργειες, με στόχο την αλλοίωση του εθνολογικού
χαρακτήρα της περιοχής και τελικά την προσάρτησή της στη
Βουλγαρία. Κατά το δεύτερο Βαλκανικό πόλεμο, Ιούνιο του 1913,
μετά τις νικηφόρες μάχες του ελληνικού στρατού στο Κιλκίς και
στον Λαχανά, οι Βούλγαροι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις
Σέρρες. Πρώτα όμως έσφαξαν όλους τους φυλακισμένους, πυρπόλησαν
το κεντρικό τμήμα της πόλης και πήραν μαζί τους ομήρους
προύχοντες, τους: Αναστάσιο Χρυσάφη, Κων/νο Σταμούλη, Νέστορα
Φωκά και τον Λεωνίδα Παπαπαύλου…
Τα πτώματά τους βρέθηκαν,
λίγες μέρες μετά, κατακρεουργημένα στο Λιβούνοβο, (βλέπε Καρόλου
Αλεξανδρίδου,
«Λεωνίδας Παπαπαύλου»,
Μακεδονικόν Ημερολόγιον Σφενδόνη 1956, σελ. 45-46).
Την προτομή
του,
που βρίσκεται στις Σέρρες,
στο τέρμα της οδού Εθνικής Αντιστάσεως, στο πάρκο απέναντι από
το ξενοδοχείο ΞΕΝΙΑ,
φιλοτέχνησε
η γλύπτρια
Αλίκη Χατζή.
Την κατασκευή της
χρηματοδότησε ο Δήμος Σερρών.
Τα
αποκαλυπτήριά
της έγιναν στις
29/6/1954*.
*Αρχείο
Γεωργίου Μ. Μπόντα. Αλεξανδρίδης
Κάρολος,
«Λεωνίδας Παπαπαύλου»,
Μακεδονικόν Ημερολόγιον Σφενδόνη 1956, σελ. 45-46. Ζυγούρης
Φίλιππος,
Ιστορικά σημειώματα περί Σιατίστης
και λαογραφικά αυτής, σελ.
345. Απόφαση του
Δημοτικού Συμβουλίου Σιάτιστας με αριθμό 263/90.
|
