Ήλιε
μου, στο βασίλεμα θενά σου παραγγείλω,
στα ηλιοβαρέματα θαρθώ να σε ξαναρωτήσω.
- Μην είδες μια νια καλή και μια
καλήν κοπέλλα;
- Για πες μου τα σημάδια της, μην
τύχει και την είδα,
- Ψηλόλιγνη ήταν στο κορμί και
ασπρουδερή στα κάλλη,
είχε τα μάτια σαν ελιές, τα φρύδια σα
γαϊτάνι.
- Εψεβραδίς επέρναγα στου
Αδη το περβόλι,
και κει της γράφαν τ' όνομα με τους
αποθαμένους.
Μου είπε να πω στο σπίτι της, να μην την
περιμένουν...
|