|
Από το στοχασμό των αρχαίων
Ελλήνων Φιλοσόφων
Σωκράτης Σωφρονίσκου
Αθηναίος
(469-399 π.Χ.)
Είναι ίσως ο πιο γνωστός
στην Ιστορία του Φιλοσοφικού λόγου, μολονότι ο ίδιος δεν έγραψε
τίποτε σχετικό, συνήθιζε μόνο να συνομιλεί ακούραστα και νηφάλια
-
όσο γνωρίζουμε - στην Αγορά, δημόσια, με οποιουσδήποτε συνομιλητές,
και σε συμπόσια φίλων, όπου συνήθως ήταν καλεσμένος ως συνομιλητής
ακούραστος.
Από όσα έγραψαν γι'
αυτόν άλλοι μαθητές και θαυμαστές του μεταφέρουμε λίγες μόνο
αποφθεγματικές προτάσεις:
«Ουδείς εκών
κακός» (= κανένας δε γίνεται κακός γιατί το
θέλει, αλλά μάλλον
από άγνοια ή κακό
υπολογισμό).
«Ουδενί άλλω πείθομαι ή τω λόγω» (= δεν πείθομαι σε τίποτε
άλλο παρά στο λογικό μου, σε
ό,τι αυτό
μου υποδεικνύει, όταν
στοχάζομαι,
συλλογίζομαι).
«Εν οίδα ότι ουδέν οίδα» (=ένα μόνο πράγμα γνωρίζω,
ότι τίποτε δε γνωρίζω).
«Ου δοκεί σοι το έργον αξιοτεκμαρτότερον είναι των λόγων»;
(=δε νομίζεις ότι τα έργα μας
είναι πιο
αξιόπιστο τεκμήριο - για το
ήθος μας -
παρά τα λόγια μας;)
Εκτενέστερο άρθρο για το
Σωκράτη με τίτλο:
|