Ιερός Ναός προς τιμήν του Αγίου Μάρτυρος Χριστοφόρου «Ο ναός του Αγίου Χριστοφόρου είναι ένας αρχαίος ναός της Σιάτιστας, ο οποίος κτίστηκε στα 1709, την εποχή δηλ. που ανεγέρθηκαν και οι ναοί του Προφήτου Ηλιού και Αγίου Μηνά, στην εποχή που αρχιερεύς Σισανίου ήταν ο Ζωσιμάς», σημειώνει ο Φ. Ζυγούρης στα Ιστορικά σημειώματα περί Σιατίστης και λαογραφικά αυτής. Διαφορετική άποψη διατυπώνει ο παπα-Νικόλαος Α. Δάρδας στο βιβλίο του ΙΕΡΟΙ ΝΑΟΙ ΚΑΙ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ. Αναφέρει ως έτος ανέγερσης το έτος 1801. Στο ίδιο βιβλίο αναφέρεται ότι ο ναός υπέστη βεβήλωση και καταστροφή κατά τη Γερμανοϊταλική Κατοχή. Η φροντίδα των Απανταχού Σιατιστέων αποκατέστησε το Ναό και εξωράισε τον περιβάλλοντα χώρο. Ξανάγινε ο Αγιος Χριστόφορος των «περιπάτων» των σχολείων, των «σκασιαρχείων», της ανοιξιάτικης πρωινής λειτουργίας-τάμα στον Άγιο, του ρεμβασμού και της Πρωτομαγιάς: Εις την εξοχικήν αυτήν θέσιν επικρατεί συνήθως σιωπηλή και αθόρυβος ηρεμία και δι’ αυτό είναι επιθυμητή εις οικογενείας, όσαι θέλουν να διέλθουν ευχαρίστους ώρας εν απομονώσει. Όλως τουναντίον όμως συμβαίνει κατά την πρωτομαγιά, ήτις ανέκαθεν εορτάζεται επί της εξοχής ταύτης. Από βαθειά χαράγματα οι θαυμασταί της αναγεννωμένης φύσεως κρατούντες λουλούδια στα χέρια αρχίζουν να ανεβαίνουν εκεί επάνω και προπάντων ο ωραίος κόσμος της Σιατίστης, απαραιτήτως δε όλες αι αρραβωνιασμένες κόρες εν συνοδεία των αρραβωνιαστικών και των συγγενών αυτών. Η εγχώριος μουσική παίζει διαρκώς και οι οπαδοί της Τερψιχόρης ακούραστα χορεύουν συρτούς, ενώ ο μικρόκοσμος των σχολείων με τις ηχηρές και φαιδρές φωνές του ψάλλει: «Ο Μάιος μας έφθασεν, εμπρός βήμα ταχύ να τον προϋπαντήσωμε, παιδιά, στην εξοχή», σημειώνει ο Ι. Αποστόλου στην Ιστορία της Σιατίστης. Αικ. Ζωγράφου