ΟΔΟΣ: Δημητρίου Δημητρίου

Δημητρίου Δημήτριος, ελληνοκροάτης ποιητής, ο πατήρ του Κροατικού Θεάτρου.

Ο Φίλιππος Ζυγούρης στη σελ. 501 των Ιστορικών του σημειωμάτων σημειώνει για τον Δημήτριο Δημητρίου:

«…Θα περιορισθούμε προς το παρόν να αναγράψομε όσα έγραψε γι’ αυτόν ο Μ. Λάσκαρις στο «Ελεύθερο Βήμα» της 5ης Ιουνίου 1929: «Μεταξύ των πατριωτών που συνεκεντρώθησαν περί τον Λουδοβίκον Γάι αξίζει να μνημονεύσωμε τον ελληνοκροάτην ποιητήν Δ. Δημητρίου (1811-1872). Ο Δ. Δημητρίου, υιός Ελλήνων γονέων εκ Σιατίστης της Δ. Μακεδονίας, κατά την νεανικήν του ηλικίαν έγραψε στίχους ελληνικούς, δεκαεξαετής δε συνέγραψε και δράμα ελληνιστί, την «Βιργινίαν». Αλλ’ ο πατριωτικός ενθουσιασμός των συγχρόνων του Κροατών μετεδόθη και εις τον Δημητρίου. Γενόμενος δε ενθουσιώδης «Ιλλυριός πατριώτης» έγραψε φλογερούς κροατικούς στίχους και διέπρεψε κυρίως ως θεατρικός συγγραφεύς, επονομασθείς «πατήρ του κροατικού θεάτρου». Εις το καλύτερό του δράμα, την «Τεύταν», υμνεί τους υπέρ της ελευθερίας αγώνας των αρχαίων Ιλλυριών εναντίον των Ρωμαίων»…

Περισσότερα βιογραφικά και άλλα στοιχεία για τον Δημήτριο Δημητρίου μας δίνει ο Ι. Α. Παπαδριανός στο άρθρο του «Δημήτριος Δημητρίου», το οποίο περιλαμβάνεται στο Λεύκωμα Σιατιστέων Μνήμη, σελ. Γ 28, 21 ολόκληρα χρόνια μετά το θάνατο του Φ.Ζυγούρη. Από το άρθρο αυτό πληροφορούμαστε ότι ο πατέρας του ονομαζόταν Θεόδωρος και η μητέρα του Αφρατή, είχε 4 αδελφές, σπούδασε φιλοσοφία στο Ζάγκρεμπ, ιατρική στο Γκρατς, τη Βιέννη και την Πάδοβα, όπου το 1836 ανακηρύχθηκε διδάκτορας της ιατρικής. Οι ίδιοι οι Κροάτες ερευνητές αναγνωρίζουν το έργο του, το όνομά του αναγράφεται δεύτερο στην τιμητική πλάκα των ιδρυτών του Εθνικού Θεάτρου του Ζάγκρεμπ και στο προαύλιο αυτού του θεάτρου υπάρχει η προτομή του. Το 1962 στο Ζάγκρεμπ δημοσιεύτηκαν από τον Sime Juric Τα ελληνικά λυρικά ποιήματα του Δημήτρη Δημητρίου και το 1965 το ΙΜΧΑ της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών τα δημοσίευσε μεταφρασμένα στα ελληνικά, με επιμέλεια του Κλεόβουλου Τσούρκα.

ΠΗΓΕΣ

Juric Sime, Τα ελληνικά λυρικά ποιήματα του Δημήτρη Δημητρίου, επιμέλεια Κλεόβουλου Τσούρκα.

Ζυγούρης Φίλιππος, Ιστορικά σημειώματα περί Σιατίστης και λαογραφικά αυτής, σελ. 501.

Παπαδριανός Ιωάννης Α., Δημήτριος Δημητρίου, Σιατιστέων Μνήμη, Λεύκωμα του Συλλόγου Σιατιστέων Θεσσαλονίκης.

Απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Σιάτιστας με αριθμό 263/90.

Φωτογραφία: από το βιβλίο Σιατιστέων Μνήμη, Λεύκωμα του Συλλόγου Σιατιστέων Θεσσαλονίκης.